บทที่ 12 ตอนที่ 12

“กรี๊ด... เจ็บ... หยาเจ็บ...”

ความเจ็บปวดมันกำลังเข่นฆ่าให้หล่อนตายทั้งเป็น หยาดน้ำตาไหลรินด้วยความทรมาน เมื่อความเป็นหญิงถูกบีบบังคับให้ขยายรับความแข็งชันที่ทั้งใหญ่ทั้งยาวเกินมนุษย์ของแม็กซิมัส

“ได้โปรด... ปล่อยหยา...”

หล่อนมองเขาผ่านม่านน้ำตา วิงวอนให้เขาปลดปล่อย แต่เขากลับส่ายหน้าไปมา และเริ่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ